Имам 27 години, една третина оставив овде. Не знам како дојдов до ваква симбиоза со Crapwerk. Ова е мојот тоалет каде што вршам нужда со ширум отворена врата за сите да
видат. Така било од првиот ден и ќе остане така до денот кога ќе се
изгасне светлото. Никогаш претходно не сум бил инспириран како овие месеци, ја гледам бројката на постовите од последнава година и сфаќам дека сум се распукал по тастатурата посилно од полуреализиран новинар што преведува бајати статии за забавен македонски портал.
Од крајно субјективна перспектива, Crapwerk ми е интересен документ за личниот развој низ годините, макар и преку поп културата. Сакам некогаш да разлистам назад, да се посмеам на некоја стара верзија на мене, да се потапшам гордо по рамо ако сум заслужил, а некогаш и просто да си носталгичарам. Кога почнав да пишувам, ми требаше само виртуелниот простор кој ми исчезна со последните форуми, никогаш не помислував дека ќе се претвори во дневник што не сум успеал да го скријам под кревет.
Девет години подоцна, разликата е и бројот на луѓето што доаѓаат да ѕирнат што се случува. Беа двајца во раните години, сега групата е повеќецифрена и присутна секојдневно. Фала ви на сите што се затекнавте и останавте тука, дозволувајќи моите често несмасни зборови да допрат до вас. Се надевам дека ќе се читаме и понатаму.
Од последниот роденден на Crapwerk до денес, напишав околу 150 постови. Следуваат петнаесет кои добија најмногу кликови и внимание.
Девет години подоцна, разликата е и бројот на луѓето што доаѓаат да ѕирнат што се случува. Беа двајца во раните години, сега групата е повеќецифрена и присутна секојдневно. Фала ви на сите што се затекнавте и останавте тука, дозволувајќи моите често несмасни зборови да допрат до вас. Се надевам дека ќе се читаме и понатаму.
Од последниот роденден на Crapwerk до денес, напишав околу 150 постови. Следуваат петнаесет кои добија најмногу кликови и внимание.
No comments:
Post a Comment