Веројатно имам изгледано повеќе од сто филмови во кино. Никогаш до сега не сум станал ни да се измочам, без разлика дали траеле четири саат или биле 50 Shades of Grey. Трпам сè и сешто, памтам дека на The Force Awakens бев готов да го извадам во кофата со пуканки. На Wonder Woman не само што бев да ја ослободам бешиката, туку ќе станав и ќе си отидев од филм првпат во животот. Лоши филмови како Suicide Squad се забавни баш поради тој факт што се лоши. Можеш да си прилегнеш и да се смееш на глупостите. Wonder Woman е секој заморен Марвелски шаблон до сега, игра безбедно и ако уште можеш да уживаш во ствари видени милион пати претходно, тогаш е океј. Во спротивно, и не баш.
Една работа е сигурна, DC конечно се на добар пат, дури и економски. Точно, и претходните филмови имаа солидна заработка, меѓутоа критичарите и публиката не им беа баш наклонети. Не можам да ги обвинам, иако стварно многу го сакам Batman v Superman: Dawn of Justice. Можеби главниот проблем со Wonder Woman е тоа што ликот никогаш не успеа да ме придобие до степен да ми биде грижа. Комплетно сум рамнодушен кон сè што претставува. Во Dawn of Justice беше океј, веројатно зошто се појави само кратко, но овде ми беше премногу.
Досаден. Тоа е единствениот збор со кој би можел да го опишам филмот. Не е лош, ама е толку линеарен и предвидлив што и тие малку возбудливи сцени бидуваат потиштени. Има и хумор што повремено функционира, меѓутоа често неколкуте штосови се репетитивни, па ја губат поентата. Да, јасно ни е дека Дајана е дојдена во свет кој не го разбира, но само неколку пати може да се смешни нејзините несмасни испади кои ја потенцираат културолошката разлика. Со Капeтан Америка тоа го правеа многу посимпатично и умерено. Затоа е уште толку смешно кога ќе му даде бакшиш на Ник Фјури во The Avengers.
Режисерката се обидува да го емулира визуелниот тон од претходните филмови во новиот филмски DC универзум, што значи има еден куп затемнети сцени каде што само можеш да претпоставиш што се случува. Но, зошто веќе го имаш гледано истиов филм многу пати претходно и не е некој проблем. Поголем проблем е претераната употреба на слоу моушн за акционите сцени. Арес како негативец е повторно шаблон, заедно сосе задолжителниот говор против човештвото кое не го заслужува светот. Што треба да се случи за главниот негативец барем еднаш да има некој поинаков мотив?
Актерите, барем оние главните, се сосема океј. Можам да се сложам со сите добри работи некогаш кажани за Гал Гадот. Крис Пајн е одличен како Стив Тревор. Баш ми е мило што не го гледав капетанот Кирк во неговиот лик. Типот има харизма и талент кои знае како да ги користи без разлика на тоа со какво сценарио треба да работи. За жал немам забелешки за остатокот од екипата зошто едноставно не ми беа доволно впечатливи. Имаше неколку ликови кои филмот се обиде да ги протне како битни, меѓутоа не успеав да се поврзам со нив.
Не знам дали Wonder Woman може да послужи како осигурување дека ќе гледаме добар Justice League филм на есен. Иако изгледа како DC конечно да научиле од грешките, ми личи како да прават други, но еј, тоа е тоа што публиката сака да го види додека си фрла пуканки во усната шуплина. Justice League филмот и онака поминува низ глупости во кон крајот на продукцијата, не толку како The Batman, но пак постојат големи шанси да е хаотичен кластерфак. Кој секако апсолутно ќе ми се свиѓа зошто Бетмен и Супермен ќе бидат во ист филм. Се задоволувам со малку.
Ако ништо друго, додека трае општава падавица околу Wonder Woman ќе заќутат оние што им се бесат за јајца на DC последниве години. Не биле како Marvel? Епа ете, сега го адаптираат стилот да го задоволи твојот префинет вкус за досадни блокбастери. Сигурно и Ant-Man ти се свиѓа, нели?
No comments:
Post a Comment